Zachowania w konflikcie
Kwestionariusz mierzy ogólną skłonność do podejmowania określonego stylu zachowań w sytuacji konfliktowej rozumianej jako ostra niezgodność interesów, idei lub przekonanie, że aktualne aspiracje stron nie dadzą się jednocześnie zrealizować. Konflikt wynika z interakcji niezależnych ludzi, którzy postrzegają nie dajce się pogodzić cele i wzajemne interferencje w dążeniu do tych celów (Lewicki 2005).
Koncepcja stylów zachowań w sytuacji konfliktu oparta jest na pracach badawczych Blake’a i Muntona (1964), którzy wyodrębnili pięć różnych stylów zachowania w sytuacjach konfliktowych. Zachowania te odnoszą się do dwóch niezależnych wymiarów, motywacji, leżących u podłoża zachowania podczas konfliktu (Thomas, 1992; Kłusek, 2009):
- maksymalizacji interesu własnego,
- maksymalizacji interesu partnera.
Każdy ze stylów w określonych sytuacjach ma swoje atuty jak również niesie ze sobą określone negatywne konsekwencje, dlatego nie można mówić o istnieniu jednej najlepszej w każdej sytuacji.
Ludzie mogą wykazywać preferencje do danego stylu rozwiązania sytuacji konfliktowej a im bardziej preferują daną strategię tym częściej będą ją stosować.
Wypełniając ten test uzyskasz wynik wskazujący jaki jest twój dominujący styl reakcji na konflikt.
Źródła inspiracji
- Blake, R., Mounton, J. (1964). Managing intergroup conflict in industry. Houston: Gulf Publishing.
- Chełpa, S., Witkowski, T. (2004). Psychologia konfliktów. Wrocław: Biblioteka MODERATORA.
- Kłusek, B. (2009). Kwestionariusz stylów rozwiązywania konfliktów. Czasopismo Psychologiczne. Tom 15, Nr 1 (119-140).
- Thomas, K.W. (1992) Conflict and negotiation process in organizations. W: M.D. Dunette, L.M. Hough (red.), Handbook of industrial and organizational psychology (Vol. 2,, t 3, s.651-717). Palo Alto, CA: Consulting Psychologists Press.
- Thomas, K.W., (1992). Conflict and conflict management: Reflections and update. Journal of Organizational Behavior. Volume 13, Issue 3, pages 265–274.
Słowa kluczowe
konflikt, style reakcji na konflikt, konflikt w organizacji, konflikty w organizacji, rozwiązywanie konfliktów, rozwiązywanie konfliktów w organizacji, zarządzanie konfliktem w organizacji, metody rozwiązywania konfliktów
Barometr Asertywności
Test Barometr Asertywności został oparty na koncepcji asertywności rozumianej jako zespół zachowań interpersonalnych przejawiających się wyrażaniem uczuć, postaw, opinii lub praw w sposób bezpośredni stanowczy i uczciwy przy jednoczesnym respektowaniu uczuć, postaw, opinii i praw innych osób (Król-Fijewska 1993). Idea asertywności ma swoje źródło w pragnieniu znalezienia takiego wzorca zachowania, które pozwoli realizować siebie przy jednoczesnym uszanowaniu prawa drugiej osoby do tego samego.
Barometr asertywności mierzy zarówno ogólny poziom asertywności jak i jej składowych. Wynika to z faktu, iż w pewnych sytuacjach lub wobec określonych osób dana osoba może bez problemu wykazywać się zachowaniami asertywnymi. Równocześnie ta sama osoba może wykazywać trudność w byciu sobą wobec innych osób czy w innych sytuacjach.
Źródła inspiracji
- Król-Fijewska, M. (1993). Trening asertywności. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.
- Król-Fijewska, M. (2007). Stanowczo, łagodnie, bez lęku. Warszawa: W.A.B.
- Król-Fijewska, M., Fijewski, P. (2013). Asertywność menedżera. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
- Wróbel, A. (2011). Asertywność na co dzień, czyli jak żyć w zgodzie ze sobą i innymi. Warszawa: Wydawnictwo Edgard.
Słowa kluczowe
asertywność ćwiczenia, asertywność w pracy, asertywność szkolenie, ćwiczenia na asertywność, szkolenie asertywność, asertywność szkolenia, trening asertywności, kurs asertywności, trening asertywności ćwiczenia, szkolenie z asertywności, warsztaty asertywności, kurs asertywności warszawa, szkolenia z asertywności, trening asertywności warszawa, kursy asertywności, mapa asertywności
Kwestionariusz Zachowań Społecznych
Kwestionariusz Zachowań Społecznych został oparty na badaniach zainicjowanych przez Robeta Balesa nad metodami pozwalającymi na pomiar interakcji pomiędzy członkami grupy (Bales & Cohen 1979, Hare & Hare 1996, Polley, Hare & Stone 1988). Typy zachowań, jakie mierzy kwestionariusz, zostały oparte na dwóch elementach: roli jaką pełni jednostka względem innych ludzi oraz jej stosunku do realizowanych przez siebie zadań. Uzyskany wynik pozwala stwierdzić jak dana osoba zachowuje się względem innych ludzi oraz w jaki sposób realizuje podjęte przez siebie zadania.
Kwestionariusz mierzy 6 cech tworzących 3 niezależne skale:
- Inicjowanie – Pasywność,
- Współpraca – Alienacja,
- Zadaniowość – Emocjonalność.
Charakterystyka skal:
- Inicjowanie – odnosi się do zarówno do inicjowania kontaktów i relacji społecznych jak również do inicjowania zadań i podejmowania roli osoby nadzorującej oraz kierującej ich przebiegiem.
- Pasywność – odnosi się do podejmowania pasywnej postawy w zakresie nawiązywania i podtrzymywania kontaktów oraz relacji interpersonalnych jak również przyjmowania biernej postawy w zakresie samodzielności i podejmowania jakichkolwiek zadań.
- Współpraca – odnosi się do wykazywania pozytywnego i egalitarnego nastawienia względem innych ludzi oraz otwartości na innych i chęci podejmowania współpracy.
- Alienacja – odnosi się do przyjmowania zachowań związanych z izolowaniem się, brakiem zainteresowania innymi ludźmi, aspołecznością oraz tendencją do negatywnego podejścia do innych ludzi.
- Zadaniowość – odnosi się do przejawiania zachowań związanych z zadaniowym podejściem do problemów, nastawieniu na cel i jego realizację oraz konsekwencji w podejmowanych działaniach.
- Emocjonalność – odnosi się do przejawiania zachowań związanych z unikaniem trudności, podejmowaniem decyzji w oparciu o zachcianki, niestabilność w zakresie podjętych zobowiązań.
Kwestionariusz Zachowań Społecznych jest narzędziem pozwalającym na badanie poszczególnych jednostek lub grup. Ze względu na swoje założenia (mierzy obecny sposób funkcjonowania jednostki) może być wykorzystywany jako obiektywna forma pomiaru efektywności interwencji (udział w treningu rozwoju osobistego, konsultacje, psychoterapia, itp.) wdrożonej wobec poszczególnych osób czy całych grup. Badanie może być przeprowadzone przed i po interwencji a uzyskany w ten sposób wynik pozwala stwierdzić na ile wdrożona interwencja przyniosła zamierzony rezultat w postaci poprawy wyników uczestników projektu w poszczególnych skalach.